พระเยซู: เป็นเพียงตำนาน?

ฤดูกาลจุติและคริสต์มาสเป็นเวลาที่ไตร่ตรอง เวลาแห่งการไตร่ตรองถึงพระเยซูและการจุติมาเกิดของเขาเวลาแห่งความสุขความหวังและสัญญา ผู้คนทั่วโลกกำลังประกาศการเกิดของพวกเขา แครอลหลังจากที่คนอื่น ๆ ฟังเสียงทางอากาศ ในคริสตจักรเทศกาลนี้มีการเฉลิมฉลองอย่างจริงจังด้วยการแสดงละครการประสูติ เป็นเวลาของปีที่คน ๆ หนึ่งคิดว่าโลกทั้งโลกจะรู้ความจริงเกี่ยวกับพระเยซูพระเมสสิยาห์

แต่น่าเสียดายที่หลายคนไม่เข้าใจความหมายเต็มของเทศกาลคริสต์มาสและพวกเขาเฉลิมฉลองเทศกาลเพียงเพราะอารมณ์เทศกาลที่เกี่ยวข้อง พวกเขาคิดถึงมากเพราะพวกเขาไม่รู้จักพระเยซูหรือยึดติดกับคำโกหกว่าเขาเป็นเพียงแค่ตำนาน - การอ้างสิทธิ์ที่มีมาตั้งแต่รุ่งอรุณของศาสนาคริสต์

มันเป็นเรื่องธรรมดาในช่วงเวลานี้ของปีสำหรับการมีส่วนร่วมของนักข่าวในการแสดง "พระเยซูเป็นตำนาน" และมันก็มักจะตั้งข้อสังเกตว่าพระคัมภีร์ไม่น่าเชื่อว่าเป็นพยานทางประวัติศาสตร์ แต่การอ้างสิทธิ์เหล่านี้ไม่ได้คำนึงถึงว่าพวกเขาสามารถมองย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์ที่ยาวนานกว่าแหล่งที่เชื่อถือได้หลายแห่ง นักประวัติศาสตร์มักอ้างถึงงานเขียนของนักประวัติศาสตร์ Herodotus เป็นประจักษ์พยานที่น่าเชื่อถือ อย่างไรก็ตามมีเพียงแปดสำเนาที่เป็นที่รู้จักของคำพูดของเขาซึ่งล่าสุดวันที่กลับไปที่ 900 - ประมาณ 1.300 ปีหลังจากเวลาของเขา

คุณเปรียบเทียบสิ่งนี้กับพันธสัญญาใหม่ที่ “เสื่อมโทรม” ซึ่งเขียนขึ้นไม่นานหลังจากการสิ้นพระชนม์และการฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซู บันทึกแรกสุด (ส่วนหนึ่งของข่าวประเสริฐของยอห์น) มีอายุระหว่าง 125 ถึง 130 ปี มีสำเนาพันธสัญญาใหม่ในภาษากรีกที่สมบูรณ์หรือเป็นชิ้นเป็นอันมากกว่า 5.800 ฉบับ เป็นภาษาละตินประมาณ 10.000 ฉบับ และภาษาอื่นอีก 9.300 ฉบับ ฉันอยากจะแนะนำคุณถึงสามคำพูดที่รู้จักกันดีซึ่งเน้นย้ำถึงความถูกต้องของการพรรณนาถึงชีวิตของพระเยซู

คนแรกไปที่นักประวัติศาสตร์ชาวยิว Flavius ​​​​Josephus จาก 1. ศตวรรษหลัง: ในเวลานี้พระเยซูทรงพระชนม์อยู่ ปราชญ์ [...] เพราะเขาเป็นผู้บรรลุผลแห่งการกระทำอันน่าเหลือเชื่อและเป็นครูของทุกคนที่ได้รับความจริงอย่างสนุกสนาน ดังนั้นเขาจึงชักชวนชาวยิวจำนวนมากและคนต่างชาติจำนวนมากเข้ามาด้วย พระองค์ทรงเป็นพระคริสต์ และถึงแม้ปีลาตจะถูกยุยงปลุกปั่นจากชนชาติของเราที่โด่งดังที่สุด ประณามเขาให้สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน แต่สาวกรุ่นก่อน ๆ ของเขาไม่ได้นอกใจเขา [... ] และชาวคริสต์ที่เรียกตัวเองว่าหลังจากเขายังคงมีอยู่จนถึงทุกวันนี้ [โบราณวัตถุ Judaicae, เยอรมัน: โบราณวัตถุของชาวยิว, Heinrich Clementz (แปล)]

FF Bruce ผู้แปลภาษาละติน Urtext เป็นภาษาอังกฤษกล่าวว่า "ความเป็นมาของพระเยซูคริสต์เป็นสิ่งที่ต้องห้ามสำหรับนักประวัติศาสตร์ที่ไม่มีอคติเหมือนจูเลียสซีซาร์"
คำพูดที่สองกลับไปที่ประวัติศาสตร์ Carius Cornelius Tacitus ผู้เขียนงานเขียนของเขาในศตวรรษแรก เกี่ยวกับข้อกล่าวหาที่รองอาจารย์ใหญ่นีโรเผากรุงโรมและต่อมาตำหนิคริสเตียนเขาเขียนว่า:

คำพูดที่สามมาจาก Gaius Suetonius Tranquillus, นักประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการของกรุงโรมในช่วงรัชสมัยของ Trajan และ Hadrian ในงานเขียนใน 125 เกี่ยวกับชีวิตของสิบสอง Caesars แรกเขาเขียนเกี่ยวกับ Claudius ผู้ปกครองจาก 41 เพื่อ 54:

ชาวยิวซึ่งถูก Chrestus ปลุกระดมและก่อความไม่สงบต่อไป เขาขับรถออกจากกรุงโรม (Kaiserbiographien ของ Sueton, Tiberius Claudius Drusus Caesar, 25.4; แปลโดย Adolf Stahr; สังเกตการสะกดคำว่า “Chrestus” สำหรับพระคริสต์)

คำแถลงของ Suetonius หมายถึงการขยายตัวของศาสนาคริสต์ในกรุงโรมก่อน 54 เพียงสองทศวรรษหลังจากการตายของพระเยซู นักวิชาการพันธสัญญาใหม่ของอังกฤษ I. ฮาวเวิร์ดมาร์แชลมาถึงข้อสรุปในการพิจารณาข้ออ้างอิงเหล่านี้และอื่น ๆ ของเขา: "มันเป็นไปไม่ได้ที่จะอธิบายการถือกำเนิดของคริสตจักรคริสเตียนหรืองานเขียนของพระวรสาร อาศัยอยู่. "

แม้ว่านักวิชาการคนอื่นๆ จะตั้งคำถามถึงความถูกต้องของข้อความอ้างอิงสองข้อแรก และบางคนถึงกับคิดว่าเป็นการปลอมแปลงโดยมือของคริสเตียน ข้อมูลอ้างอิงเหล่านี้มีพื้นฐานอยู่บนพื้นฐานที่มั่นคง ในบริบทนี้ ข้าพเจ้าพอใจกับความคิดเห็นของนักประวัติศาสตร์ ไมเคิล แกรนท์ในหนังสือของเขา เรื่อง Jesus: An Historian's Review of the Gospels: “เมื่อเราพูดถึงเรื่องใหม่ โดยใช้เกณฑ์เดียวกันในพินัยกรรมเหมือนกับที่เราทำกับงานเขียนโบราณอื่นๆ ที่มี เนื้อหาทางประวัติศาสตร์ - ซึ่งเราควรทำ - เราไม่สามารถปฏิเสธการดำรงอยู่ของพระเยซูได้มากไปกว่าที่เราจะปฏิเสธได้ว่ามีคนนอกรีตจำนวนหนึ่งที่มีการดำรงอยู่จริงในฐานะร่างของประวัติศาสตร์ร่วมสมัยที่ไม่สามารถปฏิเสธได้ "

แม้ว่าผู้คลางแคลงจะปฏิเสธสิ่งที่พวกเขาไม่อยากเชื่ออย่างรวดเร็ว แต่ก็มีข้อยกเว้น นักศาสนศาสตร์ จอห์น เชลบี สปอง หรือที่รู้จักในนามผู้ไม่เชื่อและชอบคิดนอกรีต เขียนไว้ในพระเยซูเพื่อคนที่ไม่นับถือศาสนาว่า “ก่อนอื่น พระเยซูทรงเป็นผู้ที่อาศัยในสถานที่แห่งหนึ่งในช่วงเวลาหนึ่งจริงๆ ชายพระเยซูไม่ใช่ตำนาน แต่เป็นบุคคลในประวัติศาสตร์ที่มีพลังมหาศาลหลั่งไหลออกมา - พลังงานที่ยังคงต้องการคำอธิบายที่เพียงพอในปัจจุบัน "
แม้ในฐานะผู้ไม่เชื่อว่ามีพระเจ้าซีเอสเลวิสยังพิจารณาถึงการอธิบายถึงพันธสัญญาใหม่เกี่ยวกับพระเยซูว่าเป็นเพียงตำนาน แต่หลังจากที่เขาได้อ่านตัวเองและเปรียบเทียบพวกเขากับตำนานเก่าแก่และตำนานที่เขารู้จักเขารู้ชัดเจนว่างานเขียนเหล่านี้ไม่มีอะไรเหมือนกันกับพวกเขา ค่อนข้างพวกเขามีลักษณะคล้ายกับรูปแบบและความทรงจำรูปแบบซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงชีวิตประจำวันของคนจริง หลังจากที่เขาตระหนักว่าอุปสรรคความเชื่อลดลง ตั้งแต่นั้นมาลูอิสไม่มีปัญหาในการเชื่อความจริงทางประวัติศาสตร์ของพระเยซูให้เป็นจริงอีกต่อไป

ผู้คลางแคลงหลายคนโต้แย้งว่าอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ไม่เชื่อในพระเยซูในฐานะผู้ไม่เชื่อในพระเจ้า แม้ว่าเขาจะไม่เชื่อใน "พระเจ้าส่วนตัว" แต่เขาก็ดูแลที่จะไม่ประกาศสงครามกับผู้ที่ทำเช่นนั้น เพราะ: "ความเชื่อดังกล่าวดูเหมือนว่าสำหรับฉันมักจะยอดเยี่ยมกว่าการขาดมุมมองที่ยอดเยี่ยม" Max Jammer, Einstein และ Religion: Physics and Theology; เยอรมัน: ไอน์สไตน์กับศาสนา: ฟิสิกส์และเทววิทยา) ไอน์สไตน์ที่เติบโตมาในฐานะชาวยิว ยอมรับว่า "กระตือรือร้นเกี่ยวกับรูปร่างของแสงแห่งนาซารีน" เมื่อถูกถามโดยคู่สนทนาคนหนึ่งว่าเขารู้จักการดำรงอยู่ทางประวัติศาสตร์ของพระเยซูหรือไม่ เขาตอบว่า “ไร้คำถาม ไม่มีใครสามารถอ่านพระวรสารได้โดยไม่รู้สึกถึงการประทับอยู่จริงของพระเยซู บุคลิกของเขาสะท้อนในทุกคำพูด ไม่มีตำนานใดที่ตื้นตันกับชีวิตเช่นนี้ ตัวอย่างเช่น ความประทับใจที่เราได้รับจากเรื่องราวของวีรบุรุษในตำนานอย่างเธเซอุสแตกต่างกันมากเพียงใด เธเซอุสและวีรบุรุษคนอื่นในรูปแบบนี้ขาดพลังที่แท้จริงของพระเยซู” (George Sylvester Viereck, The Saturday Evening Post, 26 ตุลาคม 1929, What Life หมายถึง Einstein: บทสัมภาษณ์)

ฉันสามารถพูดต่อไปได้ แต่เรย์มอนด์ บราวน์ นักวิชาการศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาธอลิกตั้งข้อสังเกตอย่างถูกต้อง โดยเน้นไปที่คำถามที่ว่าพระเยซูเป็นนิทานปรัมปราหรือไม่ ทำให้หลายคนมองไม่เห็นความหมายที่แท้จริงของข่าวประเสริฐ ในการประสูติของพระเมสสิยาห์ บราวน์กล่าวว่าเขามักถูกเข้าหาในช่วงคริสต์มาสโดยผู้ที่ต้องการเขียนบทความเกี่ยวกับประวัติศาสตร์การประสูติของพระเยซู “จากนั้น ก็ประสบความสำเร็จเพียงเล็กน้อย ฉันพยายามโน้มน้าวใจพวกเขาว่าพวกเขาสามารถพัฒนาความเข้าใจเรื่องราวการประสูติของพระเยซูได้ดีขึ้นโดยมุ่งเน้นไปที่ข่าวสารของพวกเขา แทนที่จะเป็นคำถามที่ห่างไกลจากความสนใจของผู้ประกาศข่าวประเสริฐ”
เมื่อเรามุ่งเน้นไปที่การเผยแพร่เรื่องราวของคริสต์มาส การประสูติของพระเยซูคริสต์ แทนที่จะพยายามโน้มน้าวให้ผู้คนเชื่อว่าพระเยซูไม่ใช่ตำนาน เรากำลังดำเนินชีวิตตามข้อพิสูจน์ถึงความเป็นจริงของพระเยซู หลักฐานที่มีชีวิตคือชีวิตที่เขานำไปสู่ภายในเราและชุมชนของเรา จุดประสงค์หลักของพระคัมภีร์ไม่ใช่เพื่อพิสูจน์ความถูกต้องทางประวัติศาสตร์ของการมาจุติของพระเยซู แต่เพื่อแบ่งปันกับคนอื่นๆ ว่าทำไมพระองค์เสด็จมาและการเสด็จมาของพระองค์มีความหมายต่อเราอย่างไร พระวิญญาณบริสุทธิ์ใช้พระคัมภีร์เพื่อนำเราไปสู่การติดต่อที่แท้จริงกับพระเจ้าที่ทรงจุติและฟื้นคืนพระชนม์ซึ่งดึงเรามาหาพระองค์เพื่อที่เราจะเชื่อในพระองค์และสำแดงพระสิริแด่พระบิดาผ่านทางพระองค์ พระเยซูเสด็จเข้ามาในโลกเพื่อเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความรักของพระเจ้าที่มีต่อเราทุกคน (1 ยอห์น 4,10). ด้านล่างนี้เป็นเหตุผลอีกสองสามประการสำหรับการมาของเขา:

• เพื่อค้นหาและรักษาสิ่งที่สูญหาย (ลูกา 19,10).
• เพื่อช่วยคนบาปให้รอดและเรียกพวกเขาให้กลับใจ (1 ทิโมธี 1,15; มาร์คัส 2,17).
• สละชีวิตเพื่อไถ่มนุษย์ (มัทธิว 20,28)
• เพื่อเป็นพยานถึงความจริง (ยอห์น 18,37).
• เพื่อทำตามพระประสงค์ของพระบิดาและนำลูกๆ หลายคนไปสู่ความรุ่งโรจน์ (ยอห์น 5,30; ฮีบรู 2,10).
• เพื่อเป็นความสว่างของโลก ทาง ความจริง และชีวิต (ยอห์น 8,12; 14,6).
• เพื่อประกาศข่าวดีเรื่องอาณาจักรของพระเจ้า (ลูกา 4,43).
• เพื่อให้เป็นไปตามธรรมบัญญัติ (มัทธิว 5,17).
• เพราะพระบิดาส่งพระองค์มา: "เพราะพระเจ้าทรงรักโลกจนได้ประทานพระบุตรองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่วางใจในพระบุตรจะไม่พินาศแต่มีชีวิตนิรันดร์ เพราะพระเจ้าไม่ได้ส่งพระบุตรเข้ามาในโลกเพื่อพิพากษาโลก แต่เพื่อช่วยโลกให้รอดโดยพระบุตร ผู้ที่เชื่อในพระองค์จะไม่ถูกพิพากษา แต่ใครก็ตามที่ไม่เชื่อก็ถูกตัดสินไปแล้ว เพราะเขาไม่เชื่อในพระนามของพระบุตรองค์เดียวของพระเจ้า” (ยอห์น 3,16-18)

เดือนนี้เราเฉลิมฉลองความจริงที่พระเจ้าเสด็จเข้ามาในโลกของเราโดยทางพระเยซู เป็นการดีที่จะเตือนตัวเองว่าไม่ใช่ทุกคนที่รู้ความจริงนี้และเราถูกเรียกให้แบ่งปันกับผู้อื่น พระเยซูทรงเป็นพระบุตรของพระเจ้าผู้มาเพื่อคืนดีกับพระบิดาในพระวิญญาณบริสุทธิ์ พระองค์เป็นมากกว่าบุคคลในประวัติศาสตร์ร่วมสมัย

ทำให้เวลานี้เป็นช่วงเวลาแห่งความสุขความหวังและสัญญา

โจเซฟ Tkach
ประธานาธิบดีเกรซสื่อสารอินเตอร์

พระเยซู: เป็นเพียงตำนาน?